-
1 gęś
сущ.• гусыня• гусь• гусятина* * *♀ 1. гусь ♂; гусыня (samica);tuczyć gęsi от кармливать гусей; 2. разг. пренебр. дура, гусыня;prowincjonalna \gęś провинциалка; ● rozmawiać jak \gęś z prosięciem говорить на разных языках, не понимать друг друга; rządzić się jak szara \gęś разг. хозяйничать, самовольничать; niech cię \gęś kopnie шутл. чтоб тебе пусто было; пропади ты пропадом
* * *жtuczyć gęsi — отка́рмливать гусе́й
2) разг., пренебр. ду́ра, гусы́няprowincjonalna gęś — провинциа́лка
•- rządzić się jak szara gęś
- niech cię gęś kopnie
См. также в других словарях:
tuczyć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, tuczyćczę, tuczyćczy, tuczyćczony {{/stl 8}}– utuczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} intensywnie karmiąc, doprowadzać do szybkiego przyrostu wagi i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tuczyć — ndk VIb, tuczyćczę, tuczyćczysz, tucz, tuczyćczył, tuczyćczony 1. «karmić intensywnie zwierzęta gospodarskie treściwym pokarmem w celu uzyskania przyrostu mięsa i tłuszczu» Tuczyć drób, świnie. Tuczyć świnie ziemniakami. Gęsi tuczone na owsie. □… … Słownik języka polskiego
gęś — ż V, DCMs. gęsi; lm MD. gęsi, N. gęsiami a. gęśmi 1. «Anser, ptak z rzędu blaszkodziobych, zwykle duży, głównie roślinożerny, o dość wysokich nogach z palcami spiętymi błoną pływną, dziobie silnym, u nasady wysokim, sprawnie chodzący i latający… … Słownik języka polskiego
paść — I → padać II ndk XI, pasę, pasiesz, paś, pasł, pasła, paśli, pasiony 1. «pilnować bydła, owiec itp. na pastwisku» Paść gęsi, krowy. ◊ posp. Świń z tobą (z nim itp.) nie pasłem «nie ma powodu do poufałości, nie znamy się dostatecznie» 2. «dawać… … Słownik języka polskiego
paść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}padać I choćbym miał paść trupem, to...; niech trupem padnę, jeśli [i syn.]...; polec [zginąć, paść i in.] na polu chwały;{{/stl 33}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}}uderzyło [padło] na mózg… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
karmić — ndk VIa, karmićmię, karmićmisz, karm, karmićmił, karmićmiony 1. «o kobietach lub o samicach niektórych ssaków: żywić potomstwo własnym mlekiem» Karmić niemowlę piersią. Kotka karmi swe młode. 2. «dawać jeść, dostarczać pożywienia, żywić; tuczyć»… … Słownik języka polskiego
opasać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, opasaćam, opasaća, opasaćają, opasaćany {{/stl 8}}– opaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, opasę, opasie, opaś, opasł, opasła, opaśli, opasiony {{/stl 8}}{{stl 7}} paść, karmić intensywnie; tuczyć : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
